ابوالمواهب حسن بن هبةاللهابوالمواهب حسن بن هبةالله بن محفوظ (۵۳۷ -۵۸۶ق/ ۱۱۴۲-۱۱۹۰م)، محدث شافع است. ۱ - مشخصاتاو که نخست نصرالله نامیده می‌شد، [۱]
ذهبی، محمد، المختصر المحتاج الیه، ص۱۶۹، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
[۲]
ذهبی، محمد، سیراعلام النبلاء، ج۲۱، ص۲۶۴،، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
یکی از معروف‌ترین افراد خاندان ابن صصری است.وی در دمشق نزد ابوالفتح نصرالله بن محمد لادقی و ابن قلانسی حدیث شنید و از حافظ ابوالقاسم ابن عساکر نیز حدیث روایت کرد. [۳]
منذری، عبدالعظیم، ج۱، ص۱۴۷، التکملة لوفیات النقلة، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.
[۴]
ذهبی، محمد، سیراعلام النبلاء، ج۲۱، ص۲۶۵،، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
حسن بن هبةالله در پی فراگیری حدیث سفرهای متعددی به شام، عراق و ایران کرد و در این سفرها نزد استادان مشهور آن روز به آموختن حدیث و علوم اسلامی پرداخت. وی در حماة از محمد بن ظفر، در حلب از ابوطالب بن عجمی و ابن یاسر جیّانی، در موصل از حسن بن علی کعبی و ابوعلی حسن بن علی بن نصر موصلی [۵]
ذهبی، محمد، سیراعلام النبلاء، ج۲۱، ص۲۶۵،، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
[۶]
صفدی، خلیل، ج۱۲، ص۲۹۴، الوافی بالوفیات، به کوشش هلموت ریتر، بیروت، ۱۳۸۱ق/۱۴۰۸م.
[۷]
منذری، عبدالعظیم، ج۱، ص۱۴۸، التکملة لوفیات النقلة، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.
حدیث شنید.ابوالمواهب دوبار به بغداد رفت که سفر اول او در ۵۶۸ق بود. [۸]
ذهبی، محمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۱۳۵۹،، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
وی در این سفرها از ابن شاتیل و هبةالله دقاق و ابن بطی حدیث فراگرفت و در ادامه سفر خود به ایران آمد. در همدان از حافظ ابوالعلاء همدانی و اسعد بن عبدالکریم بن احمد همدانی، در تبریز از محمد بن اسعد حَفَده عطاری و در اصفهان از ابوالحسن علی بن محمد ابن احمد بن مردویه، ابورشید دانیال، محمد بن احمد بن ماشاذه و دیگران حدیث آموخت. [۹]
ذهبی، محمد، المختصر المحتاج الیه، ص۱۶۹، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
[۱۰]
ذهبی، محمد، تذکرة الحفاظ، ج۴، ص۱۳۵۹،، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
[۱۱]
منذری، عبدالعظیم، ج۱، ص۱۴۷-۱۴۸، التکملة لوفیات النقلة، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.
گفته شده که حسن بن هبةالله به بیت المقدس نیز سفر کرد و در حضور صلاح‌الدین ایوبی حدیث شنید. [۱۲]
زبیدی، تاج‌العروس، ذیل «شذا».
[۱۳]
الموسوعة الفلسطینیة، ج۲، ص۲۳۹.
ابوالمواهب حاصل سال‌ها سفر و پژوهش را در ۵ اثر ذیل به ودیعه نهاده بود: معجم الشیوخ در ۱۶ جزء [۱۴]
سخاوی، محمد، الاعلان بالتوبیخ، به کوشش فرانتس روزنتال، بغداد، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۳م.
رباعیات التابعین [۱۵]
بغدادی، ایضاح، ج۱، ص۵۴۷.
عوالی ابن عیینه؛ فضائل الصحابة؛ فضائل بیت المقدس یا فضائل القدس، که تمامی این آثار در زمان حیات وی در آتش‌سوزی محله کلاسه دمشق از بین رفت. [۱۶]
ذهبی، محمد، سیراعلام النبلاء، ج۲۱، ص۲۶۵،، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.
[۱۷]
صفدی، خلیل، ج۱۲، ص۲۹۳-۲۹۴، الوافی بالوفیات، به کوشش هلموت ریتر، بیروت، ۱۳۸۱ق/۱۴۰۸م.
[۱۸]
بغدادی، ایضاح، ج۲، ص۱۳۰.
[۱۹]
بغدادی، ایضاح، ج۲، ص۱۹۶.
۲ - وفاتوی در دمشق وفات یافت و در رکنیه در دامنه قاسیون به خاک سپرده شد. [۲۰]
صفدی، خلیل، ج۱۲، ص۲۹۳-۲۹۴، الوافی بالوفیات، به کوشش هلموت ریتر، بیروت، ۱۳۸۱ق/۱۴۰۸م.
[۲۱]
نعیمی، عبدالقادر، ج۲، ص۲۵۴، الدارس، به کوشش جعفر حسنی، دمشق، ۱۳۶۷ق/ ۱۹۸۴م.
۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن صصری»، شماره۱۴۰۸. رده‌های این صفحه : تراجم | خاندان ها | علمای اهل سنت | علمای قرن پنجم | علمای قرن ششم | علمای قرن هشتم | علمای قرن هفتم | فقهای شافعی
|